Τι ‘ναι χαρά και τι ‘ναι λύπη,τι ‘ναι τέλος τι αρχή˙
μεσ’ το άπειρο των σκέψεων
στου θεάτρου τη σκηνή.
Τι ‘ναι πόνος και τι χάδι,
τι κατάρα, τι ευχή˙
μεσ’ τη νιότη που κοιμάται,
μεσ’ το λάθος που ευημερεί.
Δεν ξέρω τι ν’ απαντήσω˙
όλα σχετικά στη ζωή˙
και όταν γυρνάω στον καθρέπτη,
βλέπω έναν κλόουν που θρηνεί.
Τι ‘ναι ψέμα, τι αλήθεια˙
τι καλό και τι κακό˙
μεσ’ το πάθος που το πνίγεις,
μεσ’ του ονείρου το φραγμό.
Δεν ξέρω τι ν’ απαντήσω,
μία μάχη άνιση η ζωή
και όταν διαβάζω ό,τι γράφω,
βλέπω το θύτη ν’ απορεί…
