Το παρελθόν σου είναι όπως οι δίσκοι.
Δεν κρύβεται, φυλάσσεται μέσα σε ντουλάπια,
ούτε σε θήκες.
Το θέλεις εκεί μπροστά σου
στο ράφι που μόλις ζύγιασες στον τοίχο.
Κάθε ράχη να σου θυμίζει μία εικόνα
Κάθε τίτλος μία νέα βόλτα στην Αθήνα
Κάθε μετριότητα την προσπάθειά σου να τον αγαπήσεις
γιατί η επιλογή έγινε ανάμεσα σε πολλούς.
Κάθε ένταση τα συναισθήματα που έκρυβες
Κάθε στίχος ένα μοναχικό ταξίδι
Κάθε μελωδία την ανάγκη να την μοιραστείς.
Το μέλλον σου θα πρέπει να είναι όπως οι δίσκοι.
Απαιτεί την προσοχή σου, έχει το τίμημά του.
Να γοητεύεσαι από το εξώφυλλο, να ταξιδεύεις με τους στίχους
Να γεννά τη βόλτα, να αγκαλιάζεις τις επιλογές σου.
Αλλά κυρίως να μην το εγκλωβίζεις σε έναν σκληρό δίσκο
σύμμαχο της ποσότητας, ενός μηδενικού ρίσκου.
Να το βλέπεις εκεί μπροστά σου
Στο ράφι που κάποτε ζύγιασες στον τοίχο
Με τις θέσεις τις κενές...